سودمندی ایمونوفلورسانس در پوست

ساخت وبلاگ

این یک مقاله دسترسی آزاد است که تحت شرایط مجوز Creative Commons Attribution-Noncommercial-Sharealike 3. 0 توزیع شده است ، که به دیگران امکان می دهد تا زمانی که نویسنده اعتبار داشته باشد و خلاقیت های جدید بر اساس کار غیر تجاری ساخته شوند ، کار کنند و بر اساس کار خود بسازند و بر اساس کار خود بسازند. تحت شرایط یکسان مجوز می گیرند.

خلاصه

تست های ایمونوفلورسانس (IF) درک ما را از بسیاری از بیماریهای پوستی با واسطه ایمنی ، به ویژه بیماریهای تاول زده خود ایمنی (AIBD) تعریف کرده اند. نامگذاری برخی از AIBD های خاص (به عنوان مثال ، بیماری های خطی IgA و IgA Pemphigus) فقط بر اساس یافته های ایمنی بدن محدود به بافت انجام شده است که توسط آزمایشات تشخیص داده شده است. مستقیم و غیرمستقیم دو نوع اصلی آزمایش هستند. آنها نه تنها در تشخیص مفید هستند بلکه پزشک را حداقل در برخی از AIBD ها در معالجه راهنمایی می کنند ، زیرا تیتر آنتی بادی های در گردش است که توسط اگر منعکس کننده فعالیت بیماری باشد ، تشخیص داده می شود. در این بررسی ، ما تکنیک ها ، انواع مختلف IF و اصلاح آن را شرح می دهیم.

معرفی

ایمونوفلورسانس (IF) یک تکنیک هیستوشیمیایی است که برای تشخیص آنتی بادی های محدود به آنتی ژن های موجود در بافت یا مایعات بدن در حال گردش استفاده می شود. این ماده به عنوان یک ماده کمکی با ارزش برای تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیک ، به ویژه در اختلالات بافتی و بافت همبند عمل می کند. [1]Coons در دهه 1940 برای اولین بار از تکنیک IF برای نشان دادن میکروارگانیسم در بافت آلوده استفاده کرد. با این حال ، کاربرد آن در پوست شناسی خیلی دیرتر انجام شد. در سال 1963 ، هنگامی که از این تکنیک ها برای نشان دادن رسوب ایمونوگلوبولین ها و مکمل در محل اتصال پوستی در لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) ("آزمایش باند لوپوس") استفاده شد. [2]یک سال بعد ، در سال 1964 ، Beutner و Jordon با استفاده از IF (IIF) با موفقیت آنتی بادی های در گردش در سرم بیماران Pemphigus را با موفقیت نشان دادند. [3]از آن زمان ، از آن به طور گسترده برای درک و طبقه بندی اختلالات مختلفی استفاده شده است که مکانیسم های ایمنی نقش دارند. بنابراین ، اگر به یک تحقیق اساسی در تشخیص و مدیریت اختلالات بافتی ویسیکولوبول ، خود ایمنی و بافت همبند تبدیل شده باشد. [1]

انواع ایمونوفلورسانس

دو نوع اصلی از تکنیک ها وجود دارد ، یعنی مستقیم اگر (DIF) و IIF. [3]IIF اتصال مکمل که برای تشخیص آنتی بادی های در گردش در حاملگی پمفیگوئید (PG) استفاده شده است ، اکنون منسوخ شده است.

اصل

اگر تکنیک شامل مشاهده مجتمع های آنتی ژ ن-آنتی بادی در زیر میکروسکوپ ماوراء بنفش با استفاده از آنتی بادی های مربوطه برچسب خورده به یک فلوروکروم باشد. فلوئوروکروم ها ترکیباتی هستند که حاوی الکترون هستند که در هنگام تابش با نور یک موج خاص به حالت پرانرژی بالاتر ناپایدار می رسند. با بازگشت به حالت زمین به عنوان یک فرآیند خودجوش ، آنها نور از طول موج طولانی تر ساطع می کنند. [4]برای عملکرد به عنوان برچسب دهنده ، آنها باید دارای گروه های شیمیایی باشند که قادر به ایجاد پیوندهای کووالانسی با مولکول های پروتئین هستند ، که در طیف قابل مشاهده فلورسانس بالایی ساطع می کنند. فرآیند ترکیب ساده ، حفظ فعالیت آنتی بادی در پروتئین دارای برچسب ، و پایداری کونژوگه فلورسنت پیش نیازهای یک فلوروکروم ایده آل است. [5]فلوئوروشروم ها ، در حال حاضر در حال استفاده ، ایزوتیوسیانات فلوئورسئین (FITC) هستند که رنگ سیب سبز و ایزوتیوسیانات تترامتیلرهودامین (TRITC) با رنگ قرمز فلورسانس تولید می کنند. [4]

ایمونوفلورسانس مستقیم

این یک روش تک مرحله ای است که آنتی بادی ها را به داخل بدن به آنتی ژن های موجود در پوست یا مخاط نشان می دهد. [3]بیوپسی پانچ 3-4 میلی متر برای مطالعه DIF بهینه است. برای به دست آوردن حداکثر عملکرد ، مهم است که از یک سایت مناسب بیوپسی بگیرید. یک سایت ایده آل از بیوپسی در کلیه بیماریهای تاول زده خود ایمنی (AIBD) پوست perilesional است. اگر بیوپسی از پوست ضایعه گرفته شود ، میکروسکوپ DIF ممکن است منفی باشد زیرا آنتی بادی های داخل بدن توسط التهاب مصرف می شود. در موارد واسکولیت ، یک نقطه پورپوریک تازه فوران شده در پروگزیمال ترین قسمت اندام ترجیح داده می شود زیرا سپرده های IGA ممکن است در ضایعات قدیمی تر تخریب شوند. بیوپسی ضایعه نیز در موارد لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) ، آمیلوئیدوز و لیچن Planus (LP) ترجیح داده می شود. در لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) و سایر بیماری های بافت همبند ، دو یا سه بیوپسی گرفته شده است (پوست ضایعه/خورشید در معرض پوست و پوست محافظت شده از آفتاب/خورشید). در Porphyria cutanea tarda (PCT) ، بیوپسی باید ترجیحاً از پوست ضایعه گرفته شود. بیوپسی دوم از پوستی که دارای پوستی است ، ممکن است در نظر گرفته شود ، به خصوص اگر بیمار تاول دست نخورده داشته باشد.

مهم است که از آلودگی نمونه های بیوپسی با فرمالین جلوگیری شود که نمونه پوست را برای مطالعه DIF نامناسب می کند. سناریوی متداول که در آن آلودگی فرمالین نمونه بیوپسی رخ می دهد ، زمانی است که دو بیوپسی برای هیستوپاتولوژی معمول و DIF برنامه ریزی شده است. در شرایطی مانند این ، بیوپسی اول برای هیستوپاتولوژی گرفته می شود و از همان فورسپس برای انتخاب نمونه بیوپسی دوم (برای DIF) استفاده می شود که منجر به آلودگی فرمالین می شود. بنابراین ، ما توصیه می کنیم ، هنگامی که دو بیوپسی برنامه ریزی شده است ، اولین بیوپسی باید همیشه برای DIF گرفته شود.

حمل و نقل نمونه بیوپسی

نمونه بیوپسی پوست باید در سالین بافر فسفات (PBS) به آزمایشگاه منتقل شود. اگر تسهیلات برای IF به صورت محلی در دسترس نباشد ، می توان نمونه بیوپسی را به مرکز تست در محیط میشل (MM) منتقل کرد. این محیط حمل و نقل حاوی سولفات آمونیوم ، N- اتیلمالیمید ، بافر سیترات پتاسیم ، سولفات منیزیم و آب مقطر است. [5]این احتمالاً ایمنی را با توانایی آن در رسوب ماکرومولکول ها در حالی که آنزیم های پروتئولیتیک را مهار می کند ، حفظ می کند. [6]ایمنی بدن حتی ممکن است با DIF حتی در 6 ماه قابل مشاهده باشد ، که نشان دهنده قابلیت اطمینان این میان متوسط در حفظ طولانی مدت بیوپسی های پوستی است. [7]اخیراً ، در صورتی که نمونه ها بتوانند در مدت 24 ساعت به آزمایشگاه IF ارسال شوند ، نمکی طبیعی نیز به عنوان یک محیط حمل و نقل مفید نشان داده می شود. [8]

نمونه بیوپسی دریافت شده در میلی متر در PBS شسته می شود ، ترجیحاً در روتاتور در 4 درجه سانتیگراد. سپس در ترکیب دمای برش بهینه گرایش و جاسازی شده است. این کار را می توان با فرو بردن آن در محلول N-Hexane که در داخل یک فلاسک ترموس حاوی نیتروژن مایع نگه داشته می شود تا زمانی که لبه های نمونه بیوپسی یخ زده شود ، انجام شود و قسمت های مرکزی آن روان باقی می مانند. سپس بخش هایی از ضخامت 4-6 میکرومتر با استفاده از کرایستات برش داده می شود و کرایستات را بر روی اسلایدهای چسب جدا می کند. در بخش ما ، از نوع ویژه اسلایدهای چسب همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است استفاده می شود. دو بخش منجمد در هر صفحه گرفته شده است ، و پنج صفحه از این دست برای ضد IGG ، ضد IGM ، ضد IGA ، ضد C3 و ضد فیبرینوژن وجود دارد. بخش ها سپس هوا خشک شده و در PBS شسته می شوند تا پروتئین های بی حد و مرز را از بین ببرند. سپس با ترکیبات FITC به اندازه کافی رقیق شده (IgG ، IgM ، IgA ، C3 و فیبرین) درمان می شود و به مدت 1 ساعت در یک محفظه مرطوب در دمای اتاق انکوبه می شود. از طرف دیگر ، اسلایدها را می توان با پلی L-lysine برای بهبود خاصیت چسب پوشش داد. بخش ها سپس در PBS (سه شستشوی 10 دقیقه) شسته می شوند و در گلیسرول بافر نصب می شوند و تحت میکروسکوپ فلورسنت بررسی می شوند.

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g001.jpg

نمودار شماتیک از یک نوع خاص از اسلاید چسب که در بخش ما استفاده می شود (تهیه شده از هنلی ، انگلستان). هر پانل در اسلاید حاوی دو بخش یخ زده از پوست بیمار است و با ترکیبات ایزوتیوسیانات فلوئورسئین مختلف رنگ آمیزی می شود

ایمونوفلورسانس مستقیم مو

غلاف ریشه بیرونی موهای آناژن از نظر ساختاری شبیه به کراتینوسیت های اپیدرمی است. از این رو ، الگوی فلورسانس خاص Pemphigus را می توان در موهای خرد شده نشان داد. در اینجا ، موها با استفاده از فورسپس شریان لاستیکی و تقریباً پنج مو آناژن انتخاب می شوند. آنها در ابتدا با PBS به مدت 10 دقیقه شسته می شوند که پس از آن به مدت 1 ساعت با ترکیبات برچسب فلورسنت انکوبه می شوند. در پایان این فرآیند ، آنها قبل از بررسی در زیر میکروسکوپ فلورسنت ، بار دیگر در PBS شسته می شوند. این روش ممکن است در بیمارانی که رضایت بیوپسی را ارائه نمی دهند استفاده شود. [9]

تفسیر ایمونوفلورسانس مستقیم

آزمون DIF بر اساس چهار پارامتر زیر تجزیه و تحلیل می شود:

با کمک پارامترهای فوق ، یک رویکرد طرح دار می تواند به دقیق ترین تشخیص ، به ویژه در AIBD ها منجر شود [شکل 2].

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g002.jpg

رویکرد الگوریتمی مبتنی بر یافته های ایمونوفلورسانس در AIBDS..

رنگ آمیزی فضای بین سلولی

آنتی بادی در پمفیگوس علیه پروتئین های دسموزومی ، یعنی Desmoglein 1 و 3 (DSG 1 و 3) که مسئول چسبندگی سلول به سلول در اپیدرم هستند ، هدایت می شوند.

رنگ آمیزی IgG در رنگ آمیزی فضای بین سلولی

این الگوی در انواع pemphigus به جز IgA Pemphigus مشاهده می شود. الگوی رنگ آمیزی در Pemphigus vulgaris (PV) و Pemphigus foliaceus (PF) یکسان است ، اما در بعضی مواقع ، فلورسانس ممکن است در امتداد لایه های فوقانی اپیدرم در PF بومی سازی شود. [10]رسوب C3 از همان الگوی IgG پیروی می کند ، اما در مقایسه با IgG به شدت رنگ آمیزی می شود و معمولاً در بیماران مبتلا به بیماری فعال تشخیص داده می شود. [10]این الگوی رسوب IgG و C3 در رنگ آمیزی فضای بین سلولی (IC) به عنوان "سیم مرغ" یا "ماهی شبکه" گفته شده است. [11][شکل 3]. حساسیت DIF در بیماران مبتلا به بیماری فعال حدود 90 ٪ -100 ٪ است.

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g003.jpg

رنگ آمیزی بین سلولی اپیدرم با IgG در Pemphigus (ایزوتیوسیانات فلورسئین ، 200 پوند)

رنگ آمیزی IgA در رنگ آمیزی فضای بین سلولی

از نظر شخصیتی در IgA Pemphigus دیده می شود. دو نوع IgA Pemphigus به رسمیت شناخته شده است - نوع درماتوزهای پوستی subcoeal (SPD) و نوع نوتروفیل داخل رحمی (IEN). [10]در نوع SPD ، رسوب IgA عمدتاً در لایه های اپیدرمی فوقانی مشاهده می شود ، در حالی که در نوع IEN ، در سراسر اپیدرم مشاهده می شود یا به اپیدرم پایین محدود می شود. [12]

رنگ آمیزی منطقه غشای بین سلولی و زیرزمین

این نوع رنگ آمیزی دوگانه ICS اپیدرمی و منطقه غشای زیرزمین (BMZ) در دو شرط ، یعنی Pemphigus Erythematosus (PE) و Pemphigus pamphigus (PNP) رخ می دهد. [10]PE نوعی PF است که با همزیستی ایمونوپاتولوژیک PF و لوپوس اریتماتوز (LE) مشخص می شود. [13]DIF در PE IC ها را در الگوی "شبکه ماهی" نشان می دهد. علاوه بر این ، رنگ آمیزی BMZ دانه ای با IgG شبیه به "باند لوپوس" وجود دارد. گاهی اوقات ، این بیماران ممکن است آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) در خون خود در گردش داشته باشند.

از طرف دیگر ، PNP با آنتی بادی ها در برابر دسموزومی (DSG 1 و 3 ، دسموپلاكین ، Envoplakin و Periplakin) و همچنین پروتئین BMZ (Pemphigoid Bullous [BP] 180) مشخص می شود. بر این اساس ، DIF در PNP IC و رنگ آمیزی BMZ خطی با IgG و C3 را نشان می دهد. رنگ آمیزی بین سلولی در PNP ضعیف ، پراکنده و غیر اختصاصی است ، در حالی که رسوب در طول BMZ تقریباً با BP یکسان است [شکل 4]. [10]

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g004.jpg

هر دو منطقه غشای بین سلولی و زیرزمین رنگ آمیزی با IgG در بیمار مبتلا به Pemphigus paraneoplastic (ایزوتیوسیانات فلورسئین ، 200 پوند)

رنگ آمیزی منطقه غشای زیرزمین

رسوب ایمنی در محل اتصال درمپیدرمال در یک گروه متنوع از شرایط مانند AIBD های زیر قطبی (SAIBDS) و بیماری های بافت همبند مانند LE و LP رخ می دهد.

رنگ آمیزی منطقه غشای زیرزمین خطی

رسوب IgG ، C3 ، یا هر دو به صورت خطی در امتداد BMZ [شکل 5] در BP ، غشای مخاطی پمفیگوئید (MMP) ، PG ، اپیدرمولیز Bullosa Aquistia (EBA) ، Bullous SLE مشاهده شده است ، و اخیراً آنتی P200 را شرح داده است. Pemphigoid. به عنوان مثال ، رنگ آمیزی شدیدتر از BMZ با C3 در مقایسه با IgG نشانگر تشخیص گروه پمفیگوئید اختلالات (BP ، MMP و PG) است. برعکس برای EBA خوب است. با این حال ، این الگوی ممکن است همیشه تحت میکروسکوپ قابل تشخیص نباشد. علاوه بر این ، علت این تغییر در شدت واکنش دهنده های ایمنی نیز کاملاً درک نشده است. [20،21،22] PG با رنگ آمیزی منحصر به فرد BMZ با C3 مشخص می شود. از طرف دیگر ، وجود سپرده های متعدد در BMZ به شدت حاکی از تشخیص EBA یا Bullous SLE است. در EBA ، رسوب IgG شدید تقریباً همیشه وجود دارد. [17]شدت سپرده های C3 کمتر از IgG است. IGM در نیمی از موارد یافت می شود و IGA در موارد دو سوم EBA یافت می شود. در صورت عدم وجود تاریخ بالینی ، ممکن است تمایز بین EBA از Bullous SLE غیرممکن باشد زیرا ویژگی های DIF ممکن است در این شرایط مشابه باشد.

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g005.jpg

رنگ آمیزی منطقه غشای زیرزمین خطی با C3 در پمفیگوئید گاو نر (ایزوتیوسیانات فلورسئین ، 200 پوند)

یک رسوب خطی منحصر به فرد IgA در امتداد BMZ یک ویژگی پاتوژنومونیک بیماری خطی IgA (LAD) است [شکل 6]. گاهی اوقات ، رسوب C3 دیده می شود ، اما در مقایسه با IGA شدیدتر است. [23]

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g006.jpg

رنگ آمیزی منطقه غشای زیرزمین خطی با IGA در بیماری خطی IgA (ایزوتیوسیانات فلورسئین ، 200 پوند)

رنگ آمیزی منطقه غشای زیرزمین گرانول

SLE رسوب سیستم ایمنی بدن را در یک الگوی گرانول در امتداد BMZ هم در پوست ضایعه و هم در برابر آفتاب محافظت شده ، پوست غیر جونی ("آزمایش باند لوپوس") نشان می دهد. معمولاً با IGM دیده می شود اما ممکن است با سایر دستگاه های ایمنی نیز دیده شود. در حقیقت ، حضور 3 یا بیشتر رسوب ایمنی در BMZ بسیار حاکی از SLE است. علاوه بر این ، اجسام کلوئیدی (رنگ آمیزی اغلب با IgM) در درم پاپیلری و رنگ آمیزی هسته ای اپیدرمی با IgG (اپیدرمی "ANA") ممکن است در SLE دیده شود. از طرف دیگر ، DLE رنگ آمیزی BMZ را با این دستگاه های ایمنی بدن که ممکن است همگن و ضخیم تر باشد ، نشان می دهد ، به خصوص هنگامی که بیوپسی از ضایعه به خوبی تثبیت می شود.

رنگ آمیزی منطقه غشای زیرزمین خاردار یا خاردار

رنگ آمیزی BMZ خزنده یا خاردار با فیبرینوژن از نظر شخصیتی در LP دیده می شود. علاوه بر این ، خوشه هایی از اجسام کلوئیدی وجود خواهد داشت که عمدتاً با IGM رنگ آمیزی می شوند و گاهی اوقات با سایر دستگاه های ایمنی بدن ممکن است در درم فوقانی دیده شود. اگرچه DIF به طور کلی در LP توصیه نمی شود ، ممکن است در موقعیت های خاصی مانند L P-LE همپوشانی و LP مخاطی کمک کند ، جایی که به تمایز آن از سایر شرایطی که با فرسایش مخاط مانند PV و MMP ارائه می شود ، کمک می کند. [10.]

منطقه غشای زیرزمین و رنگ آمیزی دیواره رگ خونی

میکروسکوپ DIF در پورفیریاس (PCT ، Pseud o-PCT و پروتوپورفیریا اریتروپویتیک) با یک رسوب همگن IgG ، IgA و کمتر C3 در امتداد BMZ و همچنین در دیواره های رگ خونی سطحی مشخص می شود. چگالی این واکنش دهنده ها کاملاً قابل توجه است و بر روی درم اطراف در EPP گسترش می یابد. [10]

رنگ آمیزی پوستی پاپیلری

رسوبات دانه ای IgA در درم پاپیلری تشخیصی درماتیت Herpetiformis (DH) است [شکل 7]. به طور مکرر ، یک الگوی مشابه ممکن است با سایر سیستم ایمنی بدن (C3 و فیبرینوژن) مشاهده شود. [24]گاهی اوقات ، الگوی فیبریل از رسوب IgA در امتداد BMZ ممکن است دیده شود ، به خصوص در موارد غیرعادی DH. [25]بیمارانی که این الگوی رسوب ایمونوگلوبولین را نشان می دهند ممکن است فاقد آنتی بادی های ضد ترانسلوتامیناز و آنتی بادی های ضد ترانسگلوتامیناز و آنتی بادی های آنتی دوست باشند. [26]

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g007.jpg

رنگ آمیزی گرانول پاپیلای پوستی با IgA در درماتیت Herpetiformis (ایزوتیوسیانات فلورسئین ، 400 پوند)

رنگ آمیزی دیواره رگ خونی منحصر به فرد

این ویژگی از نظر شخصیتی در واسکولیت عروق کوچک پوستی (CSVV) دیده می شود. محل رسوبات ایمنی در CSVV در دیوارهای ونول های پس از کپی در درم سطحی است. [10]شایع ترین ذخایر ایمنی C3 و فیبرینوژن است. Henoc h-Schönlein Purpura ، نوعی CSVV که معمولاً در کودکان دیده می شود ، با وجود رنگ آمیزی دانه ای دیواره رگ خونی با IGA با یا بدون حضور سایر ایمنی بدن مشخص می شود [شکل 8].

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g008.jpg

دیواره رگ خونی دانه ای با رنگ آمیزی با Iga Henoc h-Schönlein Purpura (ایزوتیوسیانات فلورسئین ، 400 پوند)

ایمونوفلورسانس غیرمستقیم

این آزمایش برای تشخیص آنتی بادی های در گردش در سرم بیمار انجام شده است. [3]علاوه بر تشخیص ، تیترهای IIF ممکن است با شدت بیماری ارتباط داشته باشند و از این رو پیش آگهی را پیش بینی می کنند و به نظارت بر پاسخ به درمان کمک می کنند.

این یک روش دو مرحله ای است. در مرحله اول IIF ، رقیق سریال سرم بیمار با بخش های یخ زده یک بستر مناسب انکوبه می شود. مرحله دوم این تکنیک شبیه به DIF است و شامل رنگ آمیزی بخش های یخ زده با IgG ± IgA کونژوگه شده FITC است. حساسیت IIF به طور کلی در مقایسه با DIF کم است و به بستر مورد استفاده بستگی دارد. مری میمون به عنوان یک بستر ایده آل برای PV ، پوست طبیعی انسان (NHS) برای PF در نظر گرفته می شود در حالی که اپیتلیوم مثانه موش برای PNP استفاده می شود.

تکنیک تقسیم نمکی

این تکنیک برای اولین بار توسط گامون و همکاران معرفی شد. برای تمایز بین SAIBD ها با یافته های DIF مشابه. [28]این تکنیک شامل تقسیم مصنوعی پوست در سطح لمینا لوکیدا با جوجه کشی آن در محلول 1 متر کلرید سدیم به مدت 24 ساعت است. دو نوع تکنیک تقسیم نمک (SST) وجود دارد - مستقیم و غیرمستقیم. مستقیم SST از نمونه بیوپسی پوست بیمار ، یا تازه به دست آمده یا نمونه ای که در ابتدا برای DIF معمول استفاده می شد ، استفاده می کند. SST غیرمستقیم از NHS به عنوان یک بستر استفاده می کند و معمولاً بیش از SST مستقیم ترجیح داده می شود. رنگ آمیزی BMZ در پوست تقسیم شده ممکن است یک الگوی "سقف" باشد (باند به سمت قسمت اپیدرمی شکاف دیده می شود) یا الگوی "کف" (باند در قسمت پوستی شکاف دیده می شود) یا الگوی "ترکیبی" (رسوبات BMZ در هر دو طرف تقسیم) [شکل 9]. در BP ، آنتی بادی ها در 70 ٪ از موارد به "سقف" متصل می شوند و در 30 ٪ باقیمانده از موارد الگوی "ترکیبی" را نشان می دهد ، در حالی که EBA (آنتی بادی به نوع کلاژن نوع VII) به طور مشخص یک الگوی "کف" را نشان می دهدSST غیرمستقیم. شرایط دیگری که ممکن است الگوی "کف" رنگ آمیزی آنتی بادی ها را نشان دهد ، زیرگروه Antilaminin-332 از MMP ، ضد P200 Pemphigoid و Bullous SLE است.

An exteal file that holds a picture, illustration, etc. Object name is IDOJ-8-1-g009.jpg

تکنیک نمک نمکی که نشان دهنده رنگ آمیزی IgG در قسمت اپیدرمی پوست تقسیم شده در پمفیگوئید گاو نر (A) و رنگ آمیزی با IgG در سمت پوستی در اپیدرمولیز Bullosa (B) است (Fluorescein isothiosyanate ، × 200)

شناسایی آنتی ژن با استفاده از اپیدرمولیز Bullosa پوست

در SAIBD ، آنتی بادی ها در برابر ترکیبات BMZ تولید می شوند. همین مولکول ممکن است در اپیدرمولیز ارثی (EB) کمبود باشد. با استفاده از یک صفحه از پوست EB (با پروتئین BMZ کمبود شناخته شده) به عنوان بستر و سرم بیماران مبتلا به SAIBDS ، می توان با استفاده از IIF اصلاح شده ، آنتی ژن های هدف را در SAIBD های خاص تشخیص داد. این روش به ویژه ممکن است برای تمایز SAIBD های اتصال دهنده "کف" مانند EBA ، P200 Pemphigoid و Laminin-332 Pemphigoid مفید باشد. سرم بیماران مبتلا به EBA در برابر نوع کلاژن VII آنتی بادی خواهد داشت. این پروتئین در پوست دستروفیک مغلوب EB (RDEB) کمبود دارد. از این رو ، سرم بیمار EBA باند BMZ را در پوست RDEB نشان نمی دهد ، در حالی که باند را در انواع دیگر پوست EB نشان می دهد ، بنابراین تشخیص EBA را تأیید می کند. مزیت تکنیک شناسایی آنتی ژن این است که انجام این کار نسبتاً ساده در مقایسه با سایر آزمایشات هدایت شده در تشخیص آنتی ژن مانند سیستم ایمنی بدن است. با این حال ، محدودیت عمده این تکنیک در دسترس بودن بسترهای مناسب پوست از بیماران مبتلا به EB است. [29]

تجزیه و تحلیل الگوی سرو

تجزیه و تحلیل الگوی Serration با استفاده از DIF معمول یک روش مفید برای تمایز BP از EBA است. EBA به طور معمول الگوی "U-serrated" را نشان می دهد ، در حالی که BP الگوی "N-serrated" را نشان می دهد. اهمیت این آزمایش در این واقعیت نهفته است که تنها 40 ٪ -60 ٪ سرم بیماران مبتلا به EBA آنتی بادی های در گردش را نشان می دهد. بیماران باقیمانده (نزدیک به 50 ٪) ممکن است IIF منفی را نشان دهند که منجر به مشکل در تمایز این زیر گروه از بیماران از BP می شود. مطالعه الگوی سرور رسوبات BMZ توسط میکروسکوپ DIF ممکن است به تشخیص این دو شرط کمک کند. با این حال ، این تکنیک به دقت زیادی نیاز دارد ، به عنوان مثال ، بخش های یخ زده نازک تر و بزرگنمایی بالاتر (600 برابر) و انجام آن در آزمایشگاه روتین دشوار است. [30،31]

استفاده از اسلایدهای موزائیک بیوشیپ

اسلایدهای موزائیک بیوشیپ (Euroimmun ، Lubeck ، آلمان) در غربالگری آنتی بادی در بیماران مبتلا به بیماری های تاول خود ایمنی (AIBD) مفید است. این اسلایدهای آماده برای کاربردی از نظر تجاری در دسترس هستند و حاوی شش بستر مختلف (مری میمون ، پوست تخم مرغ پرپشت ، نوترکیب BP180 NC16A ، ectodomain DSG1 محدود ، DSG3 ectodomain و دامنه C- ترمینال کروی BP230) در Aمیدان مینیاتوری. از نظر فنی ، این یک IIF اصلاح شده است ، که در آن سرم از بیماران مبتلا به AIBD مشکوک به این اسلایدها اضافه شده و تحت میکروسکوپ فلورسانس مورد بررسی قرار می گیرد. مزیت این تکنیک این است که ابزاری مفید برای نمایش آنتی بادی در AIBD ها و همچنین شناسایی آنتی ژن هدف است. این تکنیک از نیاز به گرفتن بخش های یخ زده یک بستر مناسب جلوگیری می کند. بنابراین ، Mosaic Biochip یک ابزار جدید ساده ، استاندارد و به راحتی در دسترس است که تشخیص AIBD ها را بیشتر تسهیل می کند. اعتبار سنجی بیوشیپ ویژگی بالایی و حساسیت بالایی را برای PV ، PF و BP نشان داد. [32]

نقشه برداری آنتی ژن

این یک روش اصلاح شده در صورت استفاده از تکنیک برای تمایز انواع مختلف EB ارثی است. بیوپسی برای نقشه برداری آنتی ژن به طور ایده آل از یک تاول ناشی از مصنوعی گرفته می شود. این امر می تواند با مالیدن مکانیکی پوست با پاک کن تا زمانی که اریتم ضعیف ایجاد شود ، حاصل شود. بیوپسی اصلاح در صورت ترجیح بیش از بیوپسی پانچ ، زیرا کشش پانچ ممکن است اپیدرم را به ویژه در اشکال شدید EB از بین ببرد. بخش های یخ زده پوست بیمار سپس با آنتی بادی های مونوکلونال تجاری در دسترس در برابر اجزای مختلف آنتی ژنیک BMZ/اپیدرم مانند کراتین 5/14 (K5/14) ، لامینین-332 ، کلاژن نوع VII و کلاژن نوع IV رنگ آمیزی می شوند. الگوی رنگ آمیزی در پوست بیمار با NHS مقایسه می شود که به عنوان کنترل استفاده می شود. از طرف دیگر ، رنگ آمیزی با آنتی بادی های مونوکلونال با توجه به شکاف مصنوعی در بخش یخ زده نیز فرد را قادر می سازد تا EB را زیر طبقه بندی کند. به عنوان مثال ، رنگ آمیزی با هر سه آنتی ژن (لامینی ن-332 ، کلاژن نوع VII و کلاژن نوع IV) در "کف" تاول ناشی از مصنوعی در EB Simplex دیده می شود ، در حالی که در EB دیستروفیک ، رنگ آمیزی با لامینی ن-332 وکلاژن نوع چهارم در "سقف" دیده می شود. [33]

مشکلات تکنیک ایمونوفلورسانس

اگرچه غیر معمول است ، هر دو نتایج منفی کاذب و کاذب مثبت می توانند در میکروسکوپ DIF رخ دهند. واکنشهای منفی کاذب معمولاً به دلایل فنی مانند آلودگی فرمالین نمونه و محیط حمل و نقل نادرست یا تأخیر در حمل نمونه به آزمایشگاه رخ می دهد. یکی از پیش نیازهای اگر میکروسکوپ این است که نمونه بیوپسی را در یک محیط مرطوب نگه دارد. بعضی اوقات ، محیط حمل و نقل ممکن است به دلیل بسته شدن معیوب درب یک محلول ، نشت کند و بیوپسی پوستی در حالت خشک به آزمایشگاه می رسد. ایمنی بدن در چنین بیوپسی ها می توانند منجر به تخریب منجر به نتیجه منفی شوند. گاهی اوقات ، نمونه بیوپسی ممکن است عاری از اپیتلیوم باشد - این اتفاق می افتد که نمونه از تاول ها یا در بیوپسی مخاطی (به ویژه بیوپسی لثه) گرفته شود و آنها را برای مطالعه IF زیر حد متوسط کند. اخیراً ، میکروسکوپ DIF منفی کاذب در مورد LAD ناشی از دارو گزارش شده است. با این حال ، یک بیوپسی مکرر وجود باند خطی IgA در این بیمار را نشان داد. [34]این نشانگر اهمیت بررسی اسلاید ، مجدداً بخش بیوپسی است و در صورت لزوم تکرار بیوپسی در موارد مشکوک بالینی AIBD که در آن DIF اولیه منفی است.

از طرف دیگر ، رنگ آمیزی غیر اختصاصی در اپیدرم یا BMZ ممکن است گاهی اوقات الگوی رنگ آمیزی خاص را که بر روی معضل تشخیصی منتهی می شود ، تقلید کند ، به خصوص در چشم های بی تجربه. الگوی مانند Pemphigus ممکن است به دلیل مصنوعات خرد و انجماد دیده شود. رنگ آمیزی BMZ گرانول غیر اختصاصی در شرایط متنوعی مانند ماستوسیتوز گاو نر (با IgM) و پرفروران الاستوز serpiginosa (با IgG) گزارش شده است. الیافبیوپسی از پوست در معرض آفتاب ممکن است رنگ آمیزی IgM دانه ای در امتداد BMZ شبیه به باند لوپوس را نشان دهد. بیوپسی از پای پایینی در نزدیکی مچ پا ممکن است رنگ آمیزی در اطراف دیواره رگ خونی ، به ویژه با فیبرینوژن باشد. این ممکن است با واسکولیت اشتباه گرفته شود. برای جلوگیری از این امر ، ایده آل است که از نزدیکترین قسمت اندام تحتانی در یک مورد مشکوک به واسکولیت استفاده کنید.

نتیجه

اگر تکنیک ها و اصلاحات آن به ما کمک کرده است تا ایمونوپاتولوژی را در بیماریهای مختلف پوستی درک کنیم. اگر بسیار مفید است و حتی بیش از 50 سال پس از معرفی آن در تشخیص AIBD ها ، استاندارد طلایی باقی مانده است. این نه تنها تشخیص در این شرایط را انجام می دهد بلکه بستر ای را نیز فراهم می کند که بر اساس آن می توان آزمایش های بعدی را برنامه ریزی کرد. یک رویکرد الگوریتمی هنگام تفسیر یافته های IF در AIBD ها باید اتخاذ شود. در بسیاری از شرایط دیگر مانند بیماری بافت همبند و واسکولیت ، تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیک را تکمیل می کند.

فارکس کاران ایران...
ما را در سایت فارکس کاران ایران دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ديناروند فهيمه بازدید : 55 تاريخ : جمعه 19 خرداد 1402 ساعت: 23:40