راهنمای ETF

ETF ها یک روش آسان برای به دست آوردن قرار گرفتن در معرض استخر سرمایه گذاری بدون نیاز به خرید هر یک به صورت جداگانه است. آنها می توانند شاخص بورس سهام مانند FTSE 100 را ردیابی کنند ، یک کلاس دارایی مانند اوراق قرضه دولتی ، یک بخش بازار ، مانند اوراق بهادار در کمتر از پنج سال ، یک منطقه یا یک بخش. ETF ها به عنوان سرمایه گذاری های "منفعل" یا صندوق های منفعل گفته می شوند ، به این دلیل که بر خلاف وجوه "فعال" که سعی در ضرب و شتم این شاخص دارند ، سعی در پیگیری عملکرد شاخص بازار یا مجموعه سرمایه گذاری دارند.

ETF ها همچنین به عنوان "سرمایه گذاری باز" به جای "بسته بسته" شناخته می شوند. این بدان معنی است که وقتی پول در صندوق سرمایه گذاری می شود ، سهام جدید (واحدها) ایجاد می شوند. هنگامی که پول پس گرفته می شود واحدهای بازخرید می شوند. ETF ، مانند همه محصولات معامله شده با مبادله ، در بورس اوراق بهادار شناخته شده مانند بورس اوراق بهادار لندن معامله می شود.

چرا از ETF استفاده می کنیم؟

برخی از جاذبه های اصلی سرمایه گذاری در ETF ها کم هزینه ، شفافیت ، انعطاف پذیری و انتخاب است. ETF که یک بازار سهام توسعه یافته مانند FTSE 100 را ردیابی می کند ، می تواند 0. 07 ٪ هزینه داشته باشد ، در مقایسه با میانگین 1. 01 ٪ برای صندوق های متقابل بزرگ انگلستان (Moingstar ، 20 اوت) برخلاف یک واحد اعتماد ، که با یک قیمت تعیین شده معامله می شودنقطه در طول روز ، ETF ها را می توان هر زمان که بورس باز شود معامله شود. این امر آنها را به یک روش انعطاف پذیر برای سرمایه گذاری تبدیل می کند.

سرمایه گذاری در ETF همچنین تنوع بخشیدن به نمونه کارها را آسان تر می کند. به عنوان مثال ، خرید ETF که S & P500 را ردیابی می کند با خرید یک بخش کوچک ، به نسبت مناسب ، از هر یک از 500 شرکت شاخص قابل مقایسه است - همه با هزینه بسیار کمتری نسبت به یک فرد امکان پذیر است با توجه به کمیسیون های مربوط به هر یکتجارت و سرمایه مورد نیاز است.

ETFS تنوع را برای سرمایه گذاران باز می کند زیرا آنها به طور معمول از شاخص های مبتنی بر وسیع و متنوع پیروی می کنند و خطر سرمایه گذاری های شما را در بسیاری از اوراق بهادار گسترش می دهند.

چگونه ETF های خود را انتخاب کنیم؟

برای هر کلاس دارایی ، منطقه یا بخش بازار ، آنچه را که ما به عنوان بهترین ETF می دانیم ، می یابیم ، در حالی که به طور مداوم بر گزینه های دیگر نظارت می کند. از آنجا که هدف ما فراهم کردن مجموعه متنوعی از فرصت ها برای مشتریان است ، ما سعی می کنیم تا حد امکان ETF را ارزیابی کنیم. اینها برخی از مهمترین عواملی هستند که تفکر ما را آگاه می کنند.

1. اجزای شاخص بازار

همیشه پرسیدن مهم است: آیا می خواهم در مؤلفه های این شاخص سرمایه گذاری کنم؟شاخص ها روشهای مبتنی بر قوانین هستند و به طور معمول با وزن هر ابزار اساسی با توجه به سرمایه بازار (اندازه) خود در آن بازار خاص ساخته می شوند. در نتیجه ، برخی از شاخص ها به یک شرکت یا کشور خاص وزن زیادی می دهند. با نگاهی به مؤلفه های اساسی می توانیم قضاوت کنیم که آیا به نظر ما هر شاخص یک سرمایه گذاری مناسب است و آیا این نشان دهنده دیدگاه های تیم سرمایه گذاری ما است یا خیر.

2. روش خطای تکثیر و ردیابی

روش نگه داشتن مؤلفه های فیزیکی یک شاخص از صندوق به صندوق متفاوت است. بسیاری از وجوه از سیستم بهینه سازی استفاده می کنند ، به موجب آن از نمونه ای از دارایی ها برای تکرار عملکرد شاخص به عنوان یک کل استفاده می شود. به منظور انجام این کار ، ما به آنچه که به عنوان تفاوت ردیابی هر ETF شناخته می شود - نگاه می کنیم - چقدر مدیر ETF با عملکرد شاخص مطابقت دارد - و به دنبال انتخاب وجوهی هستیم که تا حد امکان از نزدیک تراز شده اند.

با توجه به سایر عوامل ذکر شده در اینجا ، هدف ما این است که صندوق را با کمترین هزینه کلی در هر کلاس دارایی نگه داریم. این شامل نسبت کل هزینه صندوق (TER) ، معیار هزینه اداره صندوق و هزینه مدیران است که به سرمایه گذاران پرداخت می شود و از ارزش روزانه صندوق گرفته می شود اما به طور انتقادی عملکرد صندوق و هزینه های آن را نیز در نظر می گیردتجارتما به دنبال انتخاب صندوق هستیم که بیشترین ارزش را برای مشتریان خود ارائه می دهد.

4. اندازه و حجم معاملات

اندازه و حجم معاملات ETF ملاحظات مهمی است و به وضوح ، ما نمی خواهیم مبلغ زیادی را در ETF سرمایه گذاری کنیم که حجم معاملات محدود باشد. ما به طور معمول هدف ما استفاده از ETF با کمترین میزان پیشنهادات پیشنهاد است-یعنی کوچکترین فاصله بین هزینه خرید و فروش هر صندوق. در حالی که ممکن است یک TER پایین جذاب به نظر برسد ، اگر گسترش پیشنهاد بسیار بزرگ باشد و یا اندازه صندوق بسیار اندک باشد ، ما لزوماً از آن صندوق استفاده نمی کنیم تا این شرایط بهبود یابد. ما همچنین به دنبال درک دینامیک نقدینگی برای دارایی های زیرین ، برای درک بهتر هزینه های "ایجاد" یا "بازخرید" یک ETF معین هستیم.

5. نوع ETF

دو نوع اصلی ETF وجود دارد: "فیزیکی" ؛و "مصنوعی" یا "مبادله مبتنی بر". ما فقط در ETF های فیزیکی سرمایه گذاری می کنیم ، که هدف آنها تولید یک شاخص با سرمایه گذاری در مؤلفه های فردی آن است.

از طرف دیگر ، ETF های مصنوعی از "مبادله" (توافق نامه حقوقی بین دو طرف ، که به طور معمول یک بانک است) برای تولید بازده استفاده می کنند ، ضمن نگه داشتن دارایی صندوق به عنوان وثیقه. وثیقه می تواند به شکل بسیاری از ابزارها باشد و ممکن است کاملاً با شاخصی که ETF در تلاش برای تکثیر است ، بی ارتباط باشد. در بعضی موارد - معمولاً در بازارهای باطنی تر - ETF مصنوعی گاهی می تواند هزینه های کمتری نسبت به ETF فیزیکی داشته باشد ، اما ما معتقدیم که سرمایه گذاری در ETF فیزیکی ایمن تر است زیرا کمتر در معرض آنچه به عنوان ریسک همتایان شناخته می شود ، در معرض خطر کمتری است: شانس آنیک طرف در معامله ممکن است شلوغ شود. علاوه بر این ، وثیقه ای که در ETF مصنوعی برگزار می شود ، گاهی اوقات می تواند از کیفیت پایین برخوردار باشد یا تجارت آن دشوار باشد.

به همین ترتیب ، ما در ETF های "اهرم" یا "کوتاه" سرمایه گذاری نمی کنیم. ETF های اهرمی سعی در استفاده از وام برای ارائه چندین مورد از عملکرد یک شاخص دارند - به عنوان مثال ، دو برابر عملکرد ماهانه FTSE100. ETF های کوتاه یا "معکوس" با هدف تولید برعکس - برای مثال ، اگر FTSE 100 با 2 درصد کاهش یابد ، ETF کوتاه FTSE با 2 درصد افزایش می یابد. ما معتقدیم که این نوع ETF برای معامله گران روز نسبت به سرمایه گذاران بلند مدت مناسب تر است.

ETF ها در کدام ارز معامله می شوند؟

ETF معمولاً در استرلینگ ، دلار آمریکا و یورو معامله می شود. برای شاخص های غیر UK (مانند S& P 500) ETF اغلب به دلار آمریکا و استرلینگ معامله می شود و به سرمایه گذاران این انتخاب را می دهد. با این حال ، در حالی که ETF مبتنی بر دلار نیز ممکن است در استرلینگ تجارت کند ، اما هنوز در معرض خطر نوسانات ارز است. ما این ریسک ارزی را هنگام سرمایه گذاری در ETF و در شرایط خاص ممکن است در نسخه "ارزنده ارز" یک صندوق برای کاهش خطر سرمایه گذاری کنیم.

آیا ما ETF های مدیریت شده یا پیشرفته را در اوراق بهادار خود نگه می داریم؟

یک استراتژی سرمایه گذاری منفعل دارای مزایای بالقوه از جمله هزینه های پایین تر ، شفافیت بیشتر و راندمان مالیاتی است. اما در جایی که وجوه منفعل برای تقلید از شاخص بازار طراحی شده است ، قصد ETF با مدیریت فعال از یک شاخص بازار است.

ما به طور فعال طیف گسترده ای از ETF ها را انتخاب می کنیم ، و بر اساس تجزیه و تحلیل دقیق ما از اقتصاد جهانی ، پول مشتریان خود را اختصاص می دهیم و دوباره تعیین می کنیم. ما از ETF های فعال استفاده خواهیم کرد که معتقدیم دلیل منطقی برای انجام این کار وجود دارد ، اگرچه تخصیص بعید است که بخش بزرگی از اوراق بهادار را تشکیل دهد. علاوه بر این ، ما به ETF های "Smart Beta" اختصاص می دهیم ، که شاخص های خاص ساخته شده را ردیابی می کنند. اینها اغلب برای مقابله با عدم کفایت های خاص یا تعصب بیش از حد در برخی از بازارها ساخته می شوند. معمولاً این شاخص ها با توجه به سایر عوامل اساسی (مانند پرداخت سود سهام یا سایر خصوصیات) ، به جای استفاده از سرمایه در بازار به عنوان وزن ، اما در رویکرد خود مبتنی بر قوانین باقی می مانند.

خطرات ETF چیست؟

یکی از نقاط ضعف احتمالی یک ETF این است که ، زیرا همیشه هر دارایی را در شاخصی که سعی در تکرار آن دارد ، نگه نمی دارد ، بین عملکرد آن و این شاخص تفاوت جزئی وجود خواهد داشت. اگرچه این "تفاوت ردیابی" می تواند به نفع یک سرمایه گذار باشد ، اما می تواند علیه آنها نیز کار کند.

اگرچه اکثریت ETF هایی که ما انتخاب می کنیم در پوند انگلیس معامله می شود ، اما کسانی که با یک ارز متفاوت معامله می شوند می توانند شما را در معرض خطر ارزی قرار دهند. نوسانات نرخ ارز ممکن است بر عملکرد سرمایه و درآمد حاصل از این ETF ها هنگام تبدیل به استرلینگ تأثیر بگذارد.

همه سرمایه گذاری ها خطرات دارند و این برای ETF فرقی ندارد. و در حالی که ممکن است آنها تحت طرح جبران خدمات مالی محافظت نشوند ، در این صورت بعید به نظر می رسد که ارائه دهنده ETF به هم بزند ، شما هنوز هم به دارایی های ETF دسترسی خواهید داشت ، که توسط یک محاصره جداگانه و دارای یک سرپرست جداگانه برگزار می شود.

چه نوع ETF وجود دارد؟

ما تعدادی از محبوب ترین انواع ETF را در زیر گنجانده ایم ، اما این به هیچ وجه یک لیست جامع نیست:

1. ETF های بازار گسترده

تاکنون محبوب ترین نوع ETF ها کسانی هستند که بخش بزرگی از بازار سهام را ردیابی می کنند - و به طور معمول یک شاخص سهام مانند Russell 3000 یا S & P500. در این مثال ، سهام زیربنایی بسیار متنوع است و احتمالاً شامل نام خانوادگی و شرکتهای کمتر شناخته شده از طیف وسیعی از صنایع است

یک بخش ETF یک صنعت خاص را دنبال می کند ، از فناوری IT یا مراقبت های بهداشتی ، و به طور معمول نام این بخش-یا زیر بخش-را در عنوان خود بیان می کند. سرمایه گذاران ممکن است از ETF بخش به منظور بهره مندی از چرخه تجارت یا بهره گیری از ویژگی های ریسک/پاداش یک بخش استفاده کنند. به عنوان مثال ، فناوری ممکن است مستعد ابتلا به نوسانات بیشتر از یک بخش سنتی پایدار مانند آب و برق باشد.

3. بتا ETF های هوشمند

ETF های Smart Beta کمی متفاوت هستند زیرا از یک رویکرد سیستماتیک مبتنی بر قوانین برای انتخاب سهام از یک فهرست خاص پیروی می کنند. این ETF ها هنوز هم یک شاخص را ردیابی می کنند ، در حالی که عوامل جایگزین مانند کل درآمد ، سود ، درآمد یا اصول و معیارهای مالی را نیز در نظر می گیرند. این نوع ETF هنوز نسبتاً جدید است و به همین ترتیب ، حجم معاملات و نقدینگی به طور کلی پایین تر از حد متوسط است.

تفاوت بین ETF و یک صندوق متقابل چیست

ایده بزرگ ETFS این بود که به سرمایه گذاران یک محصول کارآمد و مایع که یک صندوق متقابل نبود ، به سرمایه گذاران بدهد. در اصل آنها ، هر دو ETF و صندوق های متقابل از پول جمع شده توسط بسیاری از سرمایه گذاران تشکیل شده اند ، فرض بر این است که سرمایه گذاران فردی به اقتصاد مقیاس و تنوع بیشتر دسترسی دارند و در غیر این صورت نمی توانند.

بارزترین تفاوت در یک صندوق متقابل این است که ETF ها معامله می شوند ، بنابراین می توانیم در طول روز در ETF معامله کنیم ، نه در یک نقطه تعیین شده هر روز مانند یک ردیاب صندوق متقابل (به طور معمول حدود ظهر). این امر انعطاف پذیری بیشتری را در مدیریت اوراق بهادار فراهم می کند و به این معنی است که واحدهای کامل صندوق بدون نیاز به خرید و فروش دارایی های اساسی صندوق می توانند بین سرمایه گذاران خریداری و فروخته شوند.

انعطاف پذیری فقط بخشی از معادله است. ETF ها به ما این امکان را می دهند که قبل از انجام معامله ، قیمت دقیقی را که در آن خریداری خواهیم کرد یا می فروشیم درک کنیم. این امر برای مدیریت کارآمد اوراق بهادار بسیار مهم است ، و در کمال تعجب بسیاری از سرمایه گذاران این مسئله در مورد وجوه متقابل نیست. از آنجا که یک ردیاب شاخص صندوق متقابل یک بار در روز قیمت و معاملات می کند ، شما معمولاً قیمتی را که در آن خریداری کرده اید یا فروخته اید تا بعد از معامله نمی دانید. از طرف دیگر ، ETF ها تجارت در بورس اوراق بهادار شناخته شده ، به این معنی که دید قیمت گذاری زیاد است و هر زمان که بازار سهام مربوطه باز باشد ، می توان آنها را معامله کرد.

به طور مشابه ، ETF ها شفافیت روزانه را در دارایی های خود ارائه می دهند ، به ما این امکان را می دهد تا خطر را بهتر درک کنیم و از آن استفاده کنیم ، در حالی که وجوه متقابل معمولاً این بینش را یک بار در ماه (و اغلب به تأخیر می اندازد) به سرمایه گذاران ارائه می دهد.

سرانجام ، دامنه ETF های ارائه شده بسیار گسترده تر از بودجه متقابل است. ETF ها دسترسی به بسیاری از دارایی هایی را که صندوق های ردیاب ندارند ، و در بسیاری از اشکال و اشکال دیگر ارائه می دهند. این امر ابزارهای بیشتری را برای ما فراهم می کند که با استفاده از آنها می توانیم ایده های سرمایه گذاری خود را پیاده سازی کنیم و در هنگام مدیریت اوراق بهادار ، درجه بالاتری از کنترل ریسک و دانه بندی را امکان پذیر می کند.