آیا سهام بلو چیپ سرمایه گذاری ایمن است؟

نگاهی به آنچه که یک سهام را ایمن می‌داند و آیا بلو چیپ‌ها متناسب با صورت حساب هستند یا خیر.

اکثر سرمایه گذاران سهام بلو چیپ را به عنوان یک گروه نخبه می بینند. آنها شناخته‌شده‌ترین، تثبیت‌شده‌ترین و با سرمایه‌گذاری‌ترین شرکت‌های سهامی عام در جهان هستند. به همین دلیل، آنها نباید مشکلی برای تحمل یک رکود اقتصادی اجتناب ناپذیر داشته باشند. بنابراین، بسیاری از سرمایه گذاران، سهام بلو چیپ را جزو امن ترین گزینه های سرمایه گذاری در بازار سهام می دانند.

با این حال، این ممکن است کمی تصور اشتباه باشد زیرا ایمنی در بازار سهام می تواند برای سرمایه گذاران مختلف معنای متفاوتی داشته باشد. در اینجا نگاهی می‌اندازیم به اینکه چگونه اکثر سرمایه‌گذاران این اصطلاح را تعریف می‌کنند و چگونه این موضوع با نحوه نگاه ما به سهام بلو چیپ ارتباط دارد.

سهام "ایمن" چیست؟

سرمایه گذاران همیشه در مورد تعریف سهام مطمئن توافق ندارند. برخی آنها را با استاندارد بالا نگه می‌دارند و در صورتی که احتمال از دست دادن ارزش زیادی در طی فروش بازار وجود نداشته باشد، سهام را ایمن می‌دانند. در همین حال، کسانی که بر درآمد تمرکز می کنند، سهام ایمن را به عنوان سهامی تعریف می کنند که بعید است سود سهام خود را حتی در یک بازار نزولی عمیق کاهش دهد یا تعلیق کند.

با این حال، به طور کلی، اکثر سرمایه گذاران سهام ایمن را به عنوان سهامی تعریف می کنند که بعید است ضرر سرمایه گذاری دائمی ایجاد کند. به عنوان مثال، توانایی مالی برای مقابله با یک شوک اقتصادی یا تجاری قابل توجه را دارد، بدون اینکه نیازی به فروش مقدار قابل توجهی از سهام یا دارایی در پایین چرخه بازار برای بقا داشته باشد. بنابراین، در حالی که قیمت سهام آن ممکن است در طول آشفتگی کاهش یابد، شانس خوبی برای بازگشت در بهبود نهایی دارد.

نحوه اندازه گیری ایمنی سهام بلو چیپ

یکی از عواملی که احتمال اینکه یک شرکت متحمل ضرر دائمی نشود، افزایش سرمایه است. شاخص های خوب شامل ارزش بازار بزرگ - معمولاً بیش از 100 میلیارد دلار برای بلو چیپ - و ترازنامه قوی (معمولاً با رتبه بندی اوراق قرضه درجه سرمایه گذاری مشخص می شود).

سرمایه گذاران شرکت هایی را با کلاه بزرگ بازار ایمن تر می دانند زیرا سهام آنها معمولاً نقدینگی بازار زیادی دارد ، به این معنی که ارزش قابل توجهی دلار به طور مرتب در یک مبادله بزرگ تغییر می کند. این امر به طور معمول مانع از کاهش چشمگیر قیمت سهم در دوره های آشفتگی بازار می شود که کمتر خریداران و فروشندگان وجود داشته باشد. یکی دیگر از دلایلی که سهام بزرگ سرمایه در بازار امن تر است این است که آنها می توانند در صورت نیاز به جمع آوری پول نقد بدون رقیق کردن سرمایه گذاران موجود ، راحت تر سهام را بفروشند. به عنوان مثال ، فروش سهام 1 میلیارد دلاری از یک شرکت 100 میلیارد دلاری ، سرمایه گذاران موجود را تنها 1 ٪ رقیق می کند ، در حالی که برای یک شرکت با 10 میلیارد دلار در بازار 10 ٪ رقیق کننده خواهد بود.

در همین حال ، رتبه بندی اوراق بهادار می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا ایمنی را ارزیابی کنند زیرا توانایی یک شرکت در بازپرداخت بدهی خود را ارزیابی می کنند و تعهدات مالی خود را برآورده می کنند. به عنوان مثال ، شرکت هایی که دارای اعتبار A هستند ، توانایی محکمی در تحقق تعهدات مالی خود دارند. در همین حال ، شرکت ها در محدوده BBB-آخرین گروه بندی سرمایه گذاری-توانایی کافی برای تحقق تعهدات مالی خود دارند. به همین دلیل ، بدتر شدن شرایط اقتصادی یا تغییر شرایط می تواند ظرفیت مالی گروه B را تضعیف کند ، به خصوص در سطح پایین درجه سرمایه گذاری (BAA3/BBB-).

با توجه به این تمایز دهنده ، بیشتر سرمایه گذاران سهام با اعتبار A دارای امتیاز A را ایمن ترین و افراد گروه BBB نسبتاً بی خطر در نظر می گیرند. در همین حال ، هر چیزی که زیر آن خط سرمایه گذاری باشد ، یک سرمایه گذاری ایمن نیست.

آیا همه سهام تراشه های آبی ایمن هستند؟

به طور کلی ، سهام تراشه های آبی سرمایه گذاری های ایمن هستند. دلیلش این است که آنها باید به خوبی سرمایه گذاری کنند تا در این گروه نخبه حضور داشته باشند. با این حال ، برخی از آنها در حاشیه هستند (به عنوان مثال ، آنها دارای رتبه اعتباری BAA3/BBB هستند) ، به همین دلیل ما نمی توانیم به طور قاطع بگوییم که همه سهام تراشه های آبی بی خطر هستند.

تاریخ ثابت کرده است که این درست است. به عنوان مثال ، قبل از بحران مالی ، بسیاری از سرمایه گذاران بانک سرمایه گذاری محترم Lehman Brothers و خودروساز نمادین جنرال موتورز (NYSE: GM) را به عنوان سهام تراشه آبی در نظر می گرفتند. آنها به خوبی شناخته شده ، به خوبی تثبیت شده بودند و در قله های خود سرمایه گذاری می شدند ، اما وقتی اقتصاد جهانی به آشفتگی رسید ، شرایط مالی آنها به سرعت رو به وخامت گذاشت و این باعث شد که هر دو برای ورشکستگی تشکیل شوند و باعث ضرر دائمی برای سرمایه گذاران شود. به همین ترتیب ، سرمایه گذاران یک بار آنرون را یک سهام تراشه آبی می دانستند ، اما این نیز فروپاشید و باعث خسارت جبران ناپذیری به سرمایه گذاران آن شد. در همین حال ، در سالهای اخیر ، جنرال الکتریک (NYSE: GE) از این که در میان بلوط ترین تراشه های آبی به عنوان عضوی از میانگین صنعتی داو جونز به عنوان سایه ای از خود سابق خود به دلیل مسائل مالی رفته است ، از این در میان بلوط ترین تراشه های آبی به عنوان عضویت در خودروهای سابق خود دور شده است. در حالی که این غول صنعتی برای ورشکستگی تشکیل نشده است ، مبارزات مالی آن باعث شد تا چندین مشاغل را به پرداخت بدهی بپردازد ، که این امر به طور دائم ارزش آن را مختل کرده است.

با توجه به اینکه تاریخ ، سرمایه گذاران نباید به طور خودکار تصور کنند که تمام سهام تراشه های آبی کاملاً بی خطر هستند. با این حال ، به عنوان یک قاعده ، آنها نسبت به سایر سرمایه گذاری های بازار سهام ایمن تر هستند.

ایمن یک اصطلاح نسبی است

هیچ سرمایه گذاری بدون ریسک نیست. سهام تراشه های آبی معمولاً خطرناک کمتری دارند و بنابراین نسبت به سایر گزینه های سرمایه گذاری مبتنی بر سهام ایمن تر می شوند. دلیل این امر این است که یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده سهام تراشه آبی این است که باید یک شرکت با سرمایه دار باشد ، به این معنی که باید تحمل مالی برای تحمل یک رکود اقتصادی اجتناب ناپذیر داشته باشد.